مردم تا قرن‌ها ادعا می‌کردند هنگام زلزله، نورهایی مرموز را در آسمان می‌بینند. تا قرن بیستم این داستان‌ها به صورت افسانه بود و دانشمندان زمانی آن را تایید کردند که عکس‌هایی از آن بیرون آمد. به این ترتیب موجی از تئوری‌ها و علت وقوع آن به راه افتاد، تا این که تیم محققان توانستند در سال ۲۰۱۴ به نتایج جالبی برسند.
در ۷ سپتامبر سال ۲۰۱۷، زمین لرزه‌ای به بزرگی ۸٬۱ ریشتر سواحل مکزیک را لرزاند که بزرگ‌ترین زلزله قرن در مکزیک لقب گرفت. در میان اخبار غم‌انگیز مرگ و میر و ویرانی‌ها، داستان دیگری نیز دهان به دهان می‌چرخید، خبر نورهای عجیب و غریبی بود که در حین زلزله دیده شد و عده‌ای زیادی فکر می‌کردند بشقاب پرنده‌ای در آسمان دیده‌اند و برخی نیز معتقد بودند آخرالزمان رسیده است. به باور آن‌ها نورهای اسرارآمیز سبز و آبی که در آسمان برق می‌زد، باعث دیوانگی شکارچیان داخل بشقاب پرنده شده بود. در ویدیوها نیز می‌شد نورهای وحشتناکی را دید که در آسمان مکزیک می‌درخشند.
برای صدها سال گزارش‌هایی مبنی بر مشاهده این نورها در طول زلزله و بعد از آن اعلام می‌شد که در رنگ‌های مختلفی از سفید گرفته تا ابرهای رنگین کمان ظاهر می‌شدند. اما دانشمندان به این گفته‌ها مشکوک بودند تا این که در سال ۱۸۸۸ یک روزنامه ماجرای «شبح نورانی» را حین زلزله تایید کرد، اما عنوان کرد که هیچ ربطی به زلزله ندارد. در تحقیقی در ۱۹۱۳ سال آمده بود که با توجه به مشاهدات فعلی نمی‌توان از نظر علمی یا منطقی وجود پدیده‌ای درخشان ناشی از زلزله را تایید یا رد کرد.
در سال ۱۹۶۵ وقتی زلزله ناگانو ژاپن رخ داد، مردم دوربین عکاسی داشتند و بالاخره دانشمندان این ماجرا را تایید کردند و تحقیق در مورد علت این پدیده را آغاز کردند. بسیاری از آن‌ها فکر می‌کردند حرکت سنگ‌ها منجر به تولید میدان برق می‌شد، ولی اثبات این موضوع در آزمایشگاه دشوار بود.
در سال ۲۰۱۴ یک تیم تحقیقاتی شرایط ۶۵ مورد از زلزله‌هایی را که منجر به ایجاد نور می‌شدند، بررسی کردند که تاریخ آن‌ها به قرن هفده برمی‌گشت تا ببینند این وقایع چه نقطه اشتراکی دارند. طبق این تحقیق علت نادر بودن این پدیده مشخص شد، ۹۵ درصد یک زلزله در مرزهای بین صفحات تکتونیکی اتفاق می‌افتد، ۸۵ درصد نورهای ناشی از زلزله طبق گزارش‌ها در طی زلزله ظاهر می‌شوند و در اثر ترک خوردن صفحات تکتونیکی است که به شکاف قاره‌ای شناخته می‌شوند. با این حال این نوع زلزله فقط در پنج درصد موارد اتفاق می‌افتد.
در واقع شروع زلزله با افزایش فشار در پوسته زمین همراه است و وقتی زمین می‌لرزد که این فشارها آزاد می‌شوند. اما طبق مشاهدات آزمایشگاهی، قبل از این اتفاق، این فشار باعث شکسته شدن اتصال موجود در جفت اتم‌های اکسیژن دارای بار منفی می‌شود. این اتم‌های باردار (یون) آزاد شده و از شکاف‌های سنگ‌ها عبور کرده و به سمت سطح زمین می‌آیند و در آنجا انباشته می‌شوند.
محققان معتقد هستند این حجم از یون‌های انباشته شده اکسیژن باعث وارد شدن بار الکتریکی به توده‌ی هوا شده و آن‌ها را به نورهای سبز درخشان تبدیل می‌کند. این استدلال می‌تواند نورها و علت ظهور آن‌ها قبل از زلزله را توضیح دهد. فشارهای تکتونیکی در عرض چند دقیقه، چند ساعت یا حتی چند روز به تدریج افزایش می‌یابد. اگر تحقیق دانشمندان صحیح باشد، این نورها می‌تواند علامت هشداری بر وقوع یک زلزله باشند.
